Nagrody

Pan bywa surowy, wymagający i nie toleruje sprzeciwu. Ale Pan ma też swoją drugą stronę... Gdy orja jest posłuszna i zadowala Pana, Pan ją chętnie nagradza. I o nagrodach chciałabym dziś napisać.

Największą nagroda kajiry jest służenie Panu i zadowolenie Pana. Nagrodą jest uwaga, ktorą Pan mi poświęca. Uwielbiam całować Jego stopy, leżeć u Jego stop. Jest to dla mnie nagroda i przywilej. Jego zadowolenie także widać i czuć, widać Jego uśmiech, Jego dobry humor, widać aprobatę w Jego oczach. Rozpływam się wtedy w środku ze szczęście. Nic mi więcej nie trzeba.

Ale bywają też inne drobnostki, którymi Pan sam chce mnie obdarować. Przyjmuje je wtedy z chęcią i radością, bez marudzenia, że „nie zasłużyłam”. Pan nagradza mnie swoją uwagą, spełnieniem jakiejś drobnej prośby. Nagradzana bywam też czasem słodyczami (tak, właśnie!), czasem wolnym albo... np. zwolenieniem z jakiegoś obowiązki. Kilka razy zdarzyło się, że Pan kazał mi zostać w łóżku i wstał pierwszy przygotować śniadanie. Jakże inne to poranki niż zwykle. Dające wytchnienie i oddech.

Czasem nagrodą jest wspólne wyjście, tzw. randka, gdzie Pan zabiera mnie ze sobą np. na wycieczkę, na wspólny obiad w knajpce.

Nagroda jest też... seks. Perwersje, realizacji fantazji albo choćby seks oralny w moja stronę. Na taką przyjemność muszę zasłużyć. Ale jakieś wspaniałe to jest, gdy się to dzieje :).

Bywam też nagradzana pięknymi słowami... komplementami. Czasem widzę tylko Jego wzrok i to mi wystarcza.

Pan ostatnio często mnie nagradza. Kiedyś dużo częściej byłam karana. Te nagrody.... Nie oczekuje ich, ale działają na mnie bardzo pozytywnie. Pokazują mi, które moje zachowania są aprobowane i doceniane. Z drugiej strony bardzo mnie wzmacniają... Jako niewolnice i kobietę.  Zachęcają do jeszcze większego oddania i pokazują, że mimo tego, że popełniam błędy, Pan zauważa też moje starania.